اینترنت سرا

چه مواد غذایی بدون استفاده از مواد شیمیایی مصنوعی تولید می شود؟ چرا باید مواد غذایی تولید کنیم که تا حد امکان کمتر از مواد شیمیایی مصنوعی استفاده شود؟ در ادامه مقاله پیشگامان شیمی در مورد مواد نگهدارنده طبیعی همراه ما باشید تا این مورد را به طور کامل بررسی کنیم.

برای مشاوره رایگان و خرید داروهای طبیعی با کارشناسان ما تماس بگیرید.

مواد نگهدارنده موضوعی تکراری در بحث عمومی هستند و بسیاری از مصرف کنندگان آنها را با جدیدترین مواد شیمیایی مضر موجود در غذا مرتبط می دانند. محافظت از مواد غذایی در برابر فساد صدها سال است که وجود داشته است، انسان ها ابتدا از نمک و دود برای جلوگیری از فاسد شدن گوشت و ماهی استفاده کردند. با وجود مشکلات فراوان، مواد نگهدارنده در حال حاضر مواد ضروری در محصولات غذایی ما هستند.

بخشی از دلیل افزایش تقاضای مصرف کنندگان، سهولت و راحتی غذا و استانداردهای بالای ایمنی مواد غذایی است. همه غذاها حاوی مواد نگهدارنده غذایی هستند. مواد نگهدارنده برای مبارزه با رشد باکتری‌ها، قارچ‌ها و مخمرها به غذاها اضافه می‌شوند و می‌توانند غذاها را تازه‌تر نگه دارند و عمر مفید آن‌ها را افزایش دهند. نگهدارنده های غذایی برای کاهش یا جلوگیری از تغییر رنگ، طعم یا بافت استفاده می شوند.

مواد نگهدارنده طبیعی نمک، شکر، الکل، سرکه و غیره هستند. اینها مواد نگهدارنده طبیعی هستند که برای تهیه ترشی، ترشک و غیره استفاده می شوند. همچنین انجماد و تخمیر از راه های طبیعی برای حفظ مواد غذایی در نظر گرفته می شد.

پودر قهوه و سوپ برای نگهداری خشک می شوند. در این بخش، نگهدارنده‌های طبیعی مرکبات مانند اسید سیتریک و اسید اسکوربیک بر روی آنزیم‌ها اثر می‌گذارند و متابولیسم آن‌ها منجر به حفظ آن می‌شود. شکر و نمک اولین نگهدارنده های طبیعی هستند که رشد باکتری ها را در غذا کاهش می دهند. نمک هنوز به عنوان یک نگهدارنده طبیعی برای نگهداری گوشت و ماهی استفاده می شود.

دلایل زیادی برای استفاده از مواد نگهدارنده در غذا وجود دارد. یکی از دلایل این است که آنها می توانند به حفظ و بهبود عملکرد محصول و کاهش آسیب ناشی از کپک، هوا، باکتری، قارچ یا مخمر کمک کنند. در برخی موارد، مکمل ها و داروها می توانند مزایای تغذیه ای را بهبود بخشند یا حفظ کنند. علاوه بر این، می توان از آنها برای بهبود طعم، بافت و ظاهر استفاده کرد. به طور کلی برای ایجاد طعم شیرین و کاهش چربی از مواد افزودنی و نگهدارنده استفاده می شود.

کنسرو کردن غذا عمدتاً به سه دلیل انجام می شود.

اول، برای حفظ خواص طبیعی غذا

دوم، حفظ ظاهر غذا

سوم، افزایش ارزش ذخیره سازی مواد غذایی

مواد نگهدارنده مصنوعی:

نگهدارنده های مصنوعی صنعت غذا را متحول کردند تا ماندگاری محصولات غذایی را افزایش دهند. این امر توزیع گسترده و تولید انبوه مواد غذایی و گشایش بازارهای جدید را تسهیل کرد. مواد نگهدارنده نقش دیگری در تولید مواد غذایی دارند. به عنوان مثال، محصولات غذایی فرآوری شده و تصفیه شده برای جلوگیری از پیری و تغییر رنگ طبیعی به مواد نگهدارنده نیاز دارند. علاوه بر این، برخی از مواد نگهدارنده نیز هدف رئولوژیکی دارند. اینها امولسیفایرهایی هستند که به غذاها بافت دلخواه می دهند. به عنوان تثبیت کننده و قوام دهنده عمل می کند.

از نظر بهداشتی، نگهدارنده های مصنوعی به دلیل عوارض جانبی مختلفی مانند بیماری های روده ای و چاقی مورد انتقاد قرار گرفته اند. فاکتورهای زیادی برای فرآوری غذاهای سازگار با متن وجود دارد. مواد نگهدارنده را می توان از مواد طبیعی مانند نمک یا الکل تهیه کرد.

نگهدارنده های "طبیعی" یا "ارگانیک" سالم تر از نگهدارنده ها یا مواد شیمیایی هستند. در واقع مواد نگهدارنده مصنوعی مانند نیتریت سدیم، بنزوات سدیم، پروپیونات سدیم، پروپیونات کلسیم و سوربات پتاسیم از دیرباز در تهیه غذا مورد استفاده قرار می گرفتند زیرا در جلوگیری از فساد مواد غذایی بسیار موثر هستند. مواد نگهدارنده مواد غذایی برای جلوگیری از رشد ارگانیسم هایی مانند مخمر و باکتری ها در غذا اضافه می شوند. نگهدارنده ها می توانند از فرآیند تخمیر جلوگیری یا متوقف کنند و غذا را اسیدی کنند.

مواد نگهدارنده طبیعی:

در گذشته از برخی مواد نگهدارنده طبیعی مانند آب مرکبات، نمک، شکر و سرکه برای نگهداری مواد غذایی استفاده می شد. با توسعه تکاملی، صنایع غذایی سعی کرده است از گیاهان و عصاره های آنها به عنوان ابزار بالقوه نگهداری مواد غذایی استفاده کند.

نگهدارنده های طبیعی محبوب

رایج ترین نگهدارنده های طبیعی آنهایی هستند که همه ما می شناسیم:

سول

قرن هاست که از نمک برای نگهداری گوشت و سبزیجات استفاده می شود. میکروارگانیسم هایی که غذا را فاسد می کنند در آب رشد می کنند، اما نمک این آب را جذب کرده و از رشد آنها جلوگیری می کند. نمک همچنین از مخمر و باکتری غذا جلوگیری می کند.

آب لیمو

آب لیمو سرشار از اسید سیتریک و اسید اسکوربیک است که به عنوان ویتامین C شناخته می شود. اسید از رشد میکروارگانیسم ها در غذا جلوگیری می کند و تداخلی نخواهد داشت. ویتامین C همچنین یک آنتی اکسیدان قوی است که از مواد غذایی در برابر اکسید شدن محافظت می کند.

عصاره دانه گریپ فروت

عصاره رزماری

متشکرم

شکر مانند نمک با جذب آب بیشتر و جلوگیری از رشد میکروبی غذا را حفظ می کند.

اسید سیتریک (به دست آمده از مرکبات)

عصاره رزماری و استفاده از آن به عنوان یک نگهدارنده طبیعی

این فرآیند با استخراج آنتی اکسیدان ها از برگ رزماری از طریق روشی به نام استخراج دی اکسید کربن آغاز می شود. همانطور که می دانیم آنتی اکسیدان های غذایی می توانند از تجزیه مواد آلی جلوگیری کنند. استخراج مقدار کمی روغن تولید می کند که می تواند با یک محصول مخلوط شود. علاوه بر این، عصاره حنا در لوازم آرایشی بسیار محبوب است.

ایمنی نگهدارنده های طبیعی مواد غذایی

این تحقیق  درمورد انواع مواد نگهدارنده در زمانی انجام می شود که شواهد علمی در مورد چگونگی تأثیر داروهای ضد افسردگی بر رشد و تکامل در حال ظهور است. محققان بیانیه ای منتشر کرده اند که در آن نگرانی ها را در مورد مواد شیمیایی مورد استفاده برای نگهداری مواد غذایی به ویژه گوشت افزایش داده اند. اینها شامل نیترات ها و نیتریت ها هستند که می توانند با تولید تیروئید تداخل داشته باشند که برای تنظیم فعالیت متابولیک مهم است و با سرطان معده و سیستم عصبی مرتبط است.

منبع جدید نگهدارنده های فلاونوئید طبیعی که به طور ایمن توسط NTU از مخمر تولید می شود، منبع بسیار خوبی است، زیرا این نوع مخمر در تولید آبجو و واکسن های هپاتیت B استفاده شده است. فلاونوئیدها مکمل های ویتامین طبیعی مهم هستند، اما به عنوان نگهدارنده های طبیعی که برای انسان بی ضرر هستند نیز استفاده می شوند. این برخلاف مواد نگهدارنده مصنوعی است که در اکثر غذاهای فرآوری شده مانند آسپارتام و نیترات ها یافت می شود که می تواند باعث سرطان و سایر اثرات مضر سلامتی شود.

سازمان غذا و دارو مسئول نظارت بر مواد نگهدارنده است تا مطمئن شود که به بدن آسیب نرسانند. نه تنها مواد نگهدارنده در غذاهای انسانی مورد ارزیابی قرار می گیرند، بلکه در غذاهای با منشاء حیوانی نیز کنترل می شوند. اگرچه نام برخی از مواد نگهدارنده ممکن است چندان جالب به نظر نرسد، اما معمولاً ترکیباتی هستند که معمولاً در بسیاری از غذاهایی که می‌خورید یافت می‌شوند. فریب نام های طولانی را نخورید. هرچه بیشتر در مورد نگهدارنده ها بیاموزید، ایمن تر خواهید بود.